nog 11 nachies...
Door: hannah
Blijf op de hoogte en volg Hannah
06 Februari 2014 | Oeganda, Entebbe
Lieve mensen. Bij deze echt mijn laatste blog. Want ja over ruim een week is het al zover moet ik afscheid nemen van al deze lieve kids en andere mensen, en dit prachtige land, die echt voor meer dan 100% mijn hart hebben gestolen. Maar ook kan ik jullie allemaal weer zien en lekker platknuffelen. Het gaat nog steeds erg goed hier. Alle kids op ee home zijn zo een beetje weer naar school en de rust is weer gekeerd. Ik doe 's ochtends een beetje de administratie omdat daar nu weer niemand voor is, dan lekker de hele middag met de kids spelen, er komen er namelijk iets van 20 bij lunchtijd terug, of ik help teacher en de kinderen bij hun huiswerk e.d. dan rond half 5 komt de bovenbouw thuis en om 5 uur secundairy dus als ik dan rond half 7 of half 8 vertrek heb ik iedereen weer even gezien.
De laatste tijd hebben we weer aardig wat kinderen mee mogen nemen uit kampiringisa naar de home, elke keer blijft het weer zo bijzonder. Zo mochten we 2 weken geleden op donderdag 2 jongens mee nemen, eentje die er al ruim 5 jaar zit en dus alle kids in de home nog kent en een jongen die er ruim 2 jaar heeft gezeten, allebei iets van 14 jaar en super lieve jongens. Vandaag mochten we 2 meisje meenemen, van 10 en 11 jaar en weer een jongen van een jaar of 15 die er ook meer dan 5 jaar heeft gezeten. Er gebeuren dus echt super mooie dingen, weer kinderen die een hoopvolle toekomst hebben. Maar ook zie je vandaag dat er weer meer nieuwe karamodjongs gebracht zijn, weer veel kleintjes. Er zijn er denk ik wel een stuk of 10 onder de 3 jaar, sommige zijn echt klein en kunnen amper lopen. En dan te bedenken, dat deze stam in kampiringisa nog steeds achtergestelt wordt, niet naar school gaan, en heen en weer worden gestuurd tussen,kampala city, de straat dus en kampiringisa. Of een meisje van 16 jaar, van wie haar tijd er op zit en dus weer terug op de straat gaat werken.
In me vorige blog schreef ik dat ik inmiddels wat harder was geworden, mm dat dacht ik, totdat ik vandaag 1 van de bewakers met de lunch 1 van de meiden vol met een stok zag slaan. Het is bij iedereen bekend dat deze bewaker altijd slaat, maar nathalie is niet bevoegd hem te ontslaan omdat hij aangesteld is door de government al jaren geleden.
Juist bij het zien van al dat leed enz zou ik zo graag willen blijven en voel ik me ook na 5 maanden hier geweest te mogen zijn, nog steeds tekort schieten, want ik vertrek weer, maar deze kinderen leven erin en hebben elke dag te dealen met hun verleden ook als ze een veilig, gelukkig en goed plekje in de home gevonden hebben.
Van de laatste vakantie week vorige week hebben we allemaal heerlijk genoten op de home, nog 2 keer naar het strand geweest, een middagje rugby gespeeld met wat jongens en lekker veel geknutseld en gekleurd.
Ik wil jullie nogmaals super erg bedanken voor alle lieve berichtjes, en woorden op sommige momenten had ik dat gewoon even nodig.
Ik ga hier nog heerlijk genieten van mijn laatste tijd. Morgen weer naar het strand met de kids, ik geniet hier lekker van het mooie weer. En kan niet wachten tot ik sneeuw zie:-)
Ik wil jullie ook allemaal bedanken voor jullie financiele steun, als jullie eventueel nog iets over hebben mag het altijd naar : foodstep nederland met bankrekeningnummer : NL31INGB0006113081
Bedankt voor alles!! Tot snel...
De laatste tijd hebben we weer aardig wat kinderen mee mogen nemen uit kampiringisa naar de home, elke keer blijft het weer zo bijzonder. Zo mochten we 2 weken geleden op donderdag 2 jongens mee nemen, eentje die er al ruim 5 jaar zit en dus alle kids in de home nog kent en een jongen die er ruim 2 jaar heeft gezeten, allebei iets van 14 jaar en super lieve jongens. Vandaag mochten we 2 meisje meenemen, van 10 en 11 jaar en weer een jongen van een jaar of 15 die er ook meer dan 5 jaar heeft gezeten. Er gebeuren dus echt super mooie dingen, weer kinderen die een hoopvolle toekomst hebben. Maar ook zie je vandaag dat er weer meer nieuwe karamodjongs gebracht zijn, weer veel kleintjes. Er zijn er denk ik wel een stuk of 10 onder de 3 jaar, sommige zijn echt klein en kunnen amper lopen. En dan te bedenken, dat deze stam in kampiringisa nog steeds achtergestelt wordt, niet naar school gaan, en heen en weer worden gestuurd tussen,kampala city, de straat dus en kampiringisa. Of een meisje van 16 jaar, van wie haar tijd er op zit en dus weer terug op de straat gaat werken.
In me vorige blog schreef ik dat ik inmiddels wat harder was geworden, mm dat dacht ik, totdat ik vandaag 1 van de bewakers met de lunch 1 van de meiden vol met een stok zag slaan. Het is bij iedereen bekend dat deze bewaker altijd slaat, maar nathalie is niet bevoegd hem te ontslaan omdat hij aangesteld is door de government al jaren geleden.
Juist bij het zien van al dat leed enz zou ik zo graag willen blijven en voel ik me ook na 5 maanden hier geweest te mogen zijn, nog steeds tekort schieten, want ik vertrek weer, maar deze kinderen leven erin en hebben elke dag te dealen met hun verleden ook als ze een veilig, gelukkig en goed plekje in de home gevonden hebben.
Van de laatste vakantie week vorige week hebben we allemaal heerlijk genoten op de home, nog 2 keer naar het strand geweest, een middagje rugby gespeeld met wat jongens en lekker veel geknutseld en gekleurd.
Ik wil jullie nogmaals super erg bedanken voor alle lieve berichtjes, en woorden op sommige momenten had ik dat gewoon even nodig.
Ik ga hier nog heerlijk genieten van mijn laatste tijd. Morgen weer naar het strand met de kids, ik geniet hier lekker van het mooie weer. En kan niet wachten tot ik sneeuw zie:-)
Ik wil jullie ook allemaal bedanken voor jullie financiele steun, als jullie eventueel nog iets over hebben mag het altijd naar : foodstep nederland met bankrekeningnummer : NL31INGB0006113081
Bedankt voor alles!! Tot snel...
-
06 Februari 2014 - 18:18
Marinus&Piet:
Leuk je berichtje weer!
Geniet nog maar ff flink van de tijd daar! :)
Dikke knuffel! -
06 Februari 2014 - 18:51
Marieke Van Heerdt:
Hoi Hannah,
Wat een mooi verslag heb je er weer van gemaakt!
Wat zul je het straks gaan missen daar, al die lieve kinderen.
Je wilt graag sneeuw zien? In Nederland ligt het niet hoor.
Er wordt wel veel regen verwacht, maar het is zo ongeveer lente hier.
Als ik heel eerlijk mag zijn, vind ik deze zachte winter met best wel veel
zon wel erg lekker.
Een hele fijne tijd nog en alvast een hele goede terugreis toegewenst!
En sterkte bij het afscheid nemen daar:)
Hartelijke groetjes van de familie van Heerdt
-
06 Februari 2014 - 19:11
Lisanne:
Hannnn!
Nog maar 11 nachtjes joh!
Geniet van álles wat je daar nu nog hebt en ziet Han,
want over een paar dagen is het alweer zover.
Ik vind het wel heerlijk om JOU weer plat te knuffelen hoor!
Maar ik begrijp je zin ' tekortschieten' zéker!
Wat wij kunnen doen is bidden, heel belangrijk!
Ik wens je nog hele fijne dagen toe,
in de hoop dat er nog mooie dingen mogen gebeuren deze laatste dagen in Uganda:)
En een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeele dikkedikkeknuffel van mij <33 -
06 Februari 2014 - 19:36
Anne:
Wauw wat een pracht foto's en een mooi verhaal! En voor dat je naar Holland gaat, eerst overstappen in Dubai # feestjuh :D! Hihi! Geniet van de laatste dagen en sterkte bij het afscheid nemen! Kusje. -
06 Februari 2014 - 19:37
Leonie!:
Hee Han!
Je hebt die kids wel weer laten zien en voelen dat ze er mogen zijn. Ook al ga je weer weg, die kids hebben weer ervaren dat er ook lieve en goeie mensen zijn op deze wereld.
Geniet nog even met de volle 100% van al die schatjes daar!
Dikke knuffel voor iedereen!!
Liefs, Leonie ( en Danny ;) )
-
13 Februari 2014 - 21:22
Isabella:
Hoi Hnna,
En nu zit het er al weer bijna op. Sterkte bij het afscheid nemen van alle kinderen en allen die je lief zijn geworden. Dat zal niet mee vallen. Natuurlijk ook fijn om al je verhalen hier in Nederland te vertellen.
Ik vond het erg leuk om met je mee te kunnen lezen en leven. Dank je wel.
Groetjes Isabella
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
